بلوزها از نظر تاریخی یک سبک چله‌ای هستند، عمدتاً لباس‌های پستی، که تا دهه 1890 به ندرت بخشی از کمد لباس زنان شیک پوش بودند. قبل از آن زمان، آنها گهگاه برای لباس های غیررسمی در سبک هایی که بازتاب لباس های دهقانی یا سنتی بود، مانند پیراهن گاریبالدی در دهه 1860، محبوب بودند.
برخی از بلوز شلوار دخترانه پاییزه اصلا دکمه بالایی ندارند و یقه ها عمداً طوری طراحی شده اند که باز باشند. آنها همچنین بخشی از لباس های محلی سنتی برخی کشورها را تشکیل می دهند.
در اواخر دوره ویکتوریا، بلوزها برای پوشیدن غیر رسمی و عملی رایج شدند. یک بلوز ساده با یک دامن ساده، لباس استاندارد برای نیروی کار زن تازه توسعه یافته دهه 1890 بود، به ویژه برای کسانی که در کارهای اداری کار می کردند.
در دهه‌های 1900 و 1910، بلوزهای استادانه مانند «بلوز لباس زیر زنانه» و «بلوز دختر گیبسون» با تاک و چین‌دار، تبدیل شدند.
بسیار محبوب برای لباس های روز و حتی برخی از لباس های غیر رسمی شب. از آن زمان، بلوزها جزء اصلی کمد لباس ها باقی مانده اند، بنابراین تا کنون بلوزها به سبک ” رختکن محبوب” ثابت نشده اند. مجله آلمانی “Die Woche” در سال 1913 در مورد بلوزهای زنانه در رابطه با سوارکاری نوشت:
“حتی اگر توجیه بیشتر و بیشتری برای روزهای گرم تابستانی بلوزهای معمولی داده شود، لباس سوارکاری کلاسیک ساخته شده از مخمل یا کتان انگلیسی همچنان بی نظیر است.”
در پایان قرن نوزدهم، بلوزهای ملوانی برگرفته از کت و شلوار ملوانی برای دختران تا دامن چین دار آبی محبوب بودند. در زمان ناسیونال سوسیالیسم، این تکه لباس به عنوان یک بورژوازی منحط رد شد. در دهه 1950، ظاهر ملوان سپس وارد حالت اوقات فراغت بزرگسالان شد.
یقه بلند بلوزها در این مدت توسط نوع هالسفرن بیرون زده شد. مغازه های تخصصی نیز «مانتوهای زنانه» عرضه می کردند. KdW در برلین در کاتالوگ اصلی مصور خود استفاده کرد: 1913 در میان چیزهای دیگر یک شیرینی پشت ماهی، با هشت بلوز بین 2.75 و 9.50 مارک.
ساده ترین مدل بلوز شست وشو، سرمه ای، خالدار سفید، گران ترین آن، «بلوز، سفید، شسته، با نوک و چوب» بود. یکی از تازگی های این فصل، بلوز نوک تیز شارموز، فرم بسیار شیک، ابریشم خالص، با لباس کرپ بسیار پف دار و توری بود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.