در سال های اخیر، اهمیت قابل توجهی به استفاده از ضایعات کشاورزی داده شده است، زیرا آنها حاوی چندین گروه از مواد هستند که برای توسعه غذاهای کاربردی مفید هستند.
از آنجایی که غذاهای ماهیچه ای مستعد اکسیداسیون لیپید و پروتئین هستند و طبیعتاً فاسد شدنی هستند، صنعت در جستجوی مداوم افزودنی های مصنوعی رایگان است که به تاخیر در فرآیند اکسیداسیون کمک می کند.
منجر به تولید محصولات سالم تر و پایدار می شود. محصولات جانبی یا بقایای میوه انار (دانه، تفاله و پوست) حاوی ترکیبات فعال زیستی از جمله ترکیبات فنلی و پلی فنلی، فیبر غذایی، پلی ساکاریدهای پیچیده، مواد معدنی، ویتامین ها و غیره گزارش شده است.
چنین ترکیباتی از محصولات جانبی استخراج می شوند رب انار مهرام را می توان به عنوان ترکیبات کاربردی یا افزودنی های غذایی برای مهار آنتی اکسیدان، پتانسیل ضد میکروبی، یا به عنوان جایگزینی برای چربی و پروتئین در محصولات غذایی ماهیچه ای مختلف استفاده کرد.
علاوه بر این، این افزودنی‌های طبیعی برای بهبود کیفیت، ایمنی و افزایش ماندگاری انواع مختلف محصولات غذایی از جمله گوشت و ماهی گزارش شده است.
اگرچه مطالعاتی در مورد کاربرد فرآورده‌های جانبی انار بر روی غذاهای مختلف در دسترس است، تأثیر آنها بر تغییرات فیزیکوشیمیایی، اکسیداتیو، میکروبی، تثبیت‌کننده رنگ، قابلیت پذیرش حسی و ماندگاری غذاهای ماهیچه‌ای قبلاً به طور جامع مورد بحث قرار نگرفته است.
در این بررسی، ما به طور واضح این موضوعات را مورد بحث قرار می‌دهیم و مزایای فرآورده‌های جانبی انار و ترکیبات فنلی آن را بر سلامت انسان برجسته می‌کنیم.
غذاهای ماهیچه ای، به ویژه گوشت و ماهی، به عنوان منابع عالی پروتئین های با کیفیت بالا حاوی اسیدهای آمینه متعادل، ویتامین ها (گروه B)، مواد معدنی و تعدادی از مواد مغذی دیگر در نظر گرفته می شوند.
حتی با وجود داشتن مواد مغذی بالا، غذاهای ماهیچه ای همچنین حاوی کاتالیزورهای فلزی، رنگدانه هم، عوامل اکسید کننده مختلف و اسیدهای چرب غیراشباع فراوان هستند که ناپایدار هستند.
به ویژه زمانی که در معرض شرایط محیطی شدید مانند دمای بالا، هوا و نور ثابت هستند. این محصولات غذایی با محتوای آب بالا و pH متوسط در طبیعت فاسد شدنی هستند، بنابراین نمی توان آنها را برای مدت طولانی بدون هیچ گونه مواد نگهدارنده نگهداری کرد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.